Definicja terenu biologicznie czynnego została wskazana w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. 2022 poz. 1225 ze zm., dalej „Rozporządzenie”). Zgodnie z definicją wskazaną w § 3 pkt 22 teren biologicznie czynny należy rozumieć jako teren o nawierzchni urządzonej w sposób zapewniający naturalną wegetację roślin i retencję wód opadowych, a także 50 % powierzchni tarasów i stropodachów z taką nawierzchnią oraz innych powierzchni zapewniających naturalną wegetację roślin, o powierzchni nie mniejszej niż 10 m², oraz wodę powierzchniową na tym terenie.
Pojęcie terenu biologicznie czynnego stosuje się w procesie Inwestycyjnym mającym na celu wybudowanie na działce budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Zgodnie z przepisem § 39 Rozporządzenia, na działkach budowlanych, przeznaczonych pod zabudowę wielorodzinną, budynki opieki zdrowotnej (z wyjątkiem przychodni) oraz oświaty i wychowania co najmniej 25 % powierzchni działki powinna być urządzona jako powierzchnia terenu biologicznie czynnego, chyba że na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania terenu, który może określić inny procent wskaźnika terenu biologicznie czynnego na danym terytorium.
Do terenu biologicznie czynnego na pewno można uwzględnić trawniki, rabaty kwiatowe, tereny ziemne, a także alejki i podjazdy wykonane z płyt ażurowych lub metalowych krat, pomiędzy którymi mogą rosnąć rośliny. Zgodnie z obowiązującymi przepisami do terenu biologicznie czynnego można również uwzględnić „zielony dach”. Taką instalację można zaaranżować na płaskim dachu, wymaga to jednak przemyślanego projektu i musi spełniać wszystkie wymagania uregulowane w przepisach. Dach należy zabezpieczyć warstwą hydroizolacyjną oraz termoizolacyjną, a także filtrująca. Dopiero na tych warstwach możliwe jest osadzenie kwietników oraz trawników. Należy również pamiętać, że tylko 50 % powierzchni „zielonego dachu” można uwzględnić w terenie biologicznie czynnym i tylko w przypadku, gdy łączna powierzchnia kwietników oraz trawników przekracza 10 m².